20 حدیث گهربار و خواندنی از امام هادی (ع)

به گزارش مهسان بلاگ، گزیده ای از سخنان گوهربار امام هادی (ع) را در سالروز ولادت با سعادت آن حضرت بخوانید.

20 حدیث گهربار و خواندنی از امام هادی (ع)

به گزارش خبرنگار ، امام علی النقی (ع) ملقب به هادی فرزند امام محمد تقی (ع) و حضرت سمانه مغربیه یا سوسن در پانزدهم ذی الحجه سال 212 هجری قمری در شهر صریا نزدیک مدینه دیده به جهان گگردد. احادیث زیادی از ایشان به یادگار مانده است. گزیده ای از سخنان گوهر بار آن حضرت را در اینجا بخوانید؛

حدیث اول

مَن رَضِیَ عَن نَفسِهِ کَثُرَ السّاخِطونَ عَلَیهِ

آن که از خودش راضى گردد، ناراضیان از او فراوان شوند.

[ بحار الأنوار، ج 72، ص 316]

حدیث دوم

إنَّمَا الأعیادُ أربَعَةٌ لِلشّیعَةِ: الفِطرُ و الأضحى و الغَدیرُ و الجُمُعَةُ

شیعیان فقط چهار عید دارند: فطر، قربان، غدیر و آدینه

[ بحار الأنوار، ج 98، ص 351]

حدیث سوم

العُقوقُ یُعقِبُ القِلَّةَ و یُؤدِّی إلَى الذِّلَّةِ

عاقّ والدین نادارى در پى دارد و انسان را به خوارى مى کشاند.

[ بحار الأنوار، ج 74، ص 84]

حدیث چهارم

مَن أطاعَ اللّه َ یُطاعُ

هر کس از خدا فرمان ببرد، از او فرمان برند.

[ تحف العقول، ص 482]

حدیث پنجم

الغَضَبُ عَلى مَن لاتَملِکُ عَجزٌ و عَلى مَن تَملِکُ لَومٌ

خشم بر کسى که اختیارش به دست تو نیست، نشانه ناتوانى و بر آن که اختیارش به دست توست، مایه سرزنش است.

[ مستدرک الوسائل، ج 12، ص 11]

حدیث ششم

مَن یَزرَع خَیرا یَحصُد غِبطَةً و مَن یَزرَع شَرّا یَحصُد نَدامَةً

هر که بذر خوبى بکارد، شادمانى بدرود و هر که تخم بدى بیفشاند، پشیمانى مى درود.

[ بحار الأنوار، ج 78، ص 373]

حدیث هفتم

الدُّنْیا سُوقٌ رَبحَ فی ها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ

جهان همانند بازارى است که عده اى در آن براى آخرت سود مى برند و عده اى دیگر ضرر و خسارت متحمل مى شوند.

[أعیان الشّیعة: ج 2، ص 39]

حدیث هشتم

التَّواضُعُ أَن تُعطِی النّاسَ مَا تُحِبُّ أَن تُعطاه

فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند.

[المحجة البیضاء، ج 5، ص 225]

حدیث نهم

اَلحَسَدُ ما حِقُ الحَسَناتِ وَ الزَّهوُ جالِبُ المَقتِ

حسد، کار های خوب را از بین می برد و دروغ، دشمنی می آورد.

[بحارالانوار، ج 69، ص 200]

حدیث دهم

مَا استَرَحَ ذُو الحِرصِ

انسان حریص آسایش ندارد.

[مستدرک الوسائل، ج 12، ص 62]

حدیث یازدهم

وَاعلَمُوا اَنَّ النَّفسَ أقبَلُ شَیءٍ لِما أُعطِیَت وَ أمنَعُ شَیءٍ لِما مُنِعَت

بدانید که نفس آدمی آنچه را که مطابق میل اوست به آسانی می پذیرد و اما چیز هایی که مورد میل و قبول او نیست بسیار سخت می پذیرد.

[بحارالانوار، ج 75، ص 371]

حدیث دوازدهم

أَلشّاکِرُ أسعَدُ بِالشُّکرِ مِنهُ بِالنِّعمَةِ الَّتی أوجَبَتِ الشُکرَ لَأَنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ و الشُکرُ نِعَمٌ وَ عُقبی

شکرگزاری از نعمت، از خود نعمت بهتر است؛ چون نعمت متاع جهانی فانی است و لکن شکر، نعمت جاودانه آخرت است.

[تحف العقول، ص 483]

حدیث سیزدهم

اَلْحِکْمَةُ لا تَنْجَعُ فِى الطِّباعِ الْفاسِدَةِ

حکمت، اثرى در دل ها و قلب هاى فاسد نمى گذارد.

[نزهة النّاظر و تنبیه الخاطر: ص 141، ح 23]

حدیث چهاردهم

اِنَّ الحَرامَ لا ینمى وَ اِن نَمى لا یبارَک لَهُ فیهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم یؤجَر عَلَیهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ

به راستى که حرام، افزایش نمى یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انـفاق گردد، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه اى به سوى آتـش خواهد بود.

[کافى، ج 5، ص 125، ح 7]

حدیث پانزدهم

اَلنّاسُ فِى الدُّنیا بِالاَموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ

اعتبار مردم در جهان به مال است و در آخرت به عمل.

[بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح 3]

حدیث شانزدهم

إِنَّ اللهَ لا یُوصفُ إلا بِما وصفَ بِه نَفسهُ، و أَنی یُوصَف الَّذی تُعجِز الحَواسُ أَن تُدرِکهُ و الاَوهامُ أَن تنَالهُ و الخطراتُ أن تحُدَّه و الأَبصارُ عَن الِإحاطَة بِه. نَأی فِی قُربه و قَرُب فی نَأیه

به راستی که خدا، جز بدانچه خودش را وصف نموده، وصف نگردد. کجا وصف گردد آن که حواس از درکش عاجز است، و تصورات به کنه او پی نبرد، و در دیده ها نگنجد؟ او با همه نزدیکی اش دور است و با همه دوری اش نزدیک.

[تحف العقول، ص 510]

حدیث هفدهم

العِتابُ مِفتَاحُ الِّثقالِ، و العِتابُ خَیرٌ مِن الحِقد

گلایه کلید گرانباری است، ولی گلایه بهتر از کینه توزی است.

[مسند الامام الهادی، ص 304]

حدیث هجدهم

أُذکر حَسراتِ الَتفرِیطِ بِأخذِ تَقدِیم الحَزم

افسوس کوتاهی کار های گذشته را با کوشش در آینده جبران کنید.

[تحف العقول، ص 512 مسند الامام الهادی، ص 304]

حدیث نوزدهم

إِنَّ الظَالِم الحَالِم یَکادُ أَن یُعفَی عَلی ظُلمِه بِحِلمه و إِنَّ المُحِقَّ السَّفِیه یَکادُ أَن یُطفِئ نُورَ حَقِّهِ بِسَفهِه

ستمکار بردبار، چه بسا که از طریق حلم و بردباری، از ستمش گذشت گردد و چه بسا حق دار نابخرد، که با سفاهت خود، نور حق خویش را خاموش کند.

[مسند الامام الهادی، ص 304]

حدیث بیستم

الجاهِلُ أَسیرُ لِسانِه

نادان، اسیر زبان خویش است.

[مسند الامام الهادی، ص 304]

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتشار: 26 آبان 1400 بروزرسانی: 26 آبان 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 14670

به "20 حدیث گهربار و خواندنی از امام هادی (ع)" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "20 حدیث گهربار و خواندنی از امام هادی (ع)"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید